برای آشنایی با tcp ip پروتکل TCP/IP، که مخفف “پروتکل کنترل انتقال/پروتکل اینترنت” است، یک مجموعه از قوانین و دستورالعملهایی است که برای ارتباطات در شبکههای کامپیوتری استفاده میشود. این پروتکلها اساس بنیادی برای عملکرد اینترنت و بسیاری از شبکههای داخلی (LANs) و وسیع (WANs) را تشکیل میدهند.
مؤلفههای اصلی TCP/IP:
1. **پروتکل کنترل انتقال (TCP)**:
این پروتکل برای اطمینان از ارسال قابل اعتماد دادهها بین دو نقطه در شبکه استفاده میشود. TCP دادهها را به بخشهای کوچکتر تقسیم میکند، که به آنها بسته گفته میشود، و اطمینان حاصل میکند که هر بسته به صورت موفقیتآمیز به مقصد رسیده و در صورت لزوم مجدداً ارسال شود.
2. **پروتکل اینترنت (IP)**:
IP برای مسیریابی بستههای داده از منبع به مقصد در سراسر شبکههای مختلف استفاده میشود. هر دستگاه متصل به شبکه دارای یک آدرس IP منحصر به فرد است که برای تعیین موقعیت آن در شبکه استفاده میشود.
چگونگی کار TCP/IP:
– **بستهبندی دادهها**: دادهها در لایه اپلیکیشن تولید میشوند و سپس توسط TCP در لایه حمل شبکه به بستههای کوژکتر تقسیم میشوند.
– مسیریابی: IP مسئول تعیین بهترین مسیر برای هر بسته به مقصد است.
– **انتقال**:
بستهها از طریق شبکه منتقل میشوند و در مقصد، TCP تاییدیههایی دریافت میکند که اطلاعات به درستی رسیده است.
– **از سرگیری ارسال در صورت خطا**: در صورتی که بستهای گم شود یا خراب شود، TCP دستور بازارسال بسته را میدهد.
مزایای استفاده از TCP/IP:
– **انعطافپذیری و قابلیت مقیاسپذیری**:
TCP/IP میتواند در شبکههای با اندازههای مختلف، از شبکههای کوچک خانگی تا اینترنت جهانی، به کار رود.
– **استقلال از سختافزار**:
این پروتکلها میتوانند بر روی تقریباً هر نوع زیرساخت شبکهای کار کنند و به سختافزار خاصی وابسته نیستند.
– **مقاومت در برابر خطا**:
توانایی TCP در تشخیص خطاها و بازیابی از آنها اطمینان میدهد که شبکهها حتی در شرایط نامطلوب میتوانند به کار خود ادامه دهند.
TCP/IP پایه و اساس بسیاری از پروتکلها و کاربردهای دیگر در اینترنت است، مانند HTTP، FTP، SMTP و بسیاری دیگر که برای کارکردهای مختلف در وب و فراتر از آن استفاده میشوند.