by mohsen mohsenlajevardi | خرداد ۲۷, ۱۴۰۰ | آموزش شبکه, مقالات
آشنایی با تجهیزات شبکه
تجهیزات شبکه
دستگاه های سخت افزاری که برای اتصال کامپیوترها ، چاپگرها ، دستگاه های نمابر و سایر دستگاه های الکترونیکی در شبکه استفاده می شوند ، دستگاه های شبکه ای نامیده می شوند. این دستگاه ها داده ها را به روشی سریع ، ایمن و صحیح از طریق شبکه های مشابه یا مختلف انتقال می دهند.
دستگاه های شبکه ممکن است بین شبکه ای یا درون شبکه ای باشند. برخی از دستگاه ها مانند کارت NIC یا اتصال RJ45 روی دستگاه نصب باشند ، در حالی که برخی از آنها بخشی از شبکه هستند ، مانند روتر ، سوئیچ و غیره. اجازه دهید جزئیات بیشتری از برخی از این دستگاه ها را بررسی کنیم.
مودم (Modem)
مودم دستگاهی است که کامپیوتر را قادر می سازد داده ها را از طریق تلفن یا کابل ارسال یا دریافت کند. داده های ذخیره شده در کامپیوتر دیجیتال است در حالی که یک خط تلفن یا سیم کابل فقط می تواند داده های آنالوگ را انتقال دهد.
عملکرد اصلی مودم تبدیل سیگنال دیجیتال به آنالوگ و بالعکس است. مودم ترکیبی از دو دستگاه است – تعدیل کننده و دمولاتور. مدولاتور هنگام ارسال داده توسط کامپیوتر ، داده های دیجیتالی را به داده های آنالوگ تبدیل می کند. دمولاتور وقتی سیگنال های داده آنالوگ را به کامپیوتر دریافت می کند ، به داده های دیجیتالی تبدیل می کند.
-
انواع مودم
مودم را می توان به روش های مختلفی مانند جهتی که می تواند داده ها ، نوع اتصال به خط انتقال ، حالت انتقال و غیره را انتقال دهد ، دسته بندی کرد.
بسته به جهت انتقال داده ، مودم می تواند از این نوع باشد
Simplex – یک مودم Simplex می تواند داده ها را فقط در یک جهت انتقال دهد ، از دستگاه دیجیتال به شبکه (تعدیل کننده) یا شبکه به دستگاه دیجیتال (دمولاتور).
Half duplex- یک مودم نیمه دوبلکس توانایی انتقال داده ها در هر دو جهت را دارد اما فقط یک بار همزمان.
دو طرفه کامل – یک مودم دو طرفه کامل می تواند داده ها را به طور همزمان در هر دو جهت انتقال دهد.
اتصال RJ45
RJ45 مخفف Registered Jack 45 است. اتصال RJ45 یک جک ۸ پینی است که توسط دستگاه ها برای اتصال فیزیکی به شبکه های محلی (LAN) مبتنی بر اترنت استفاده می شود. اترنت یک فناوری است که پروتکل های ایجاد LAN را تعریف می کند. کابل مورد استفاده برای شبکه های اترنت یک جفت پیچ خورده است و در هر دو انتهای آن پین های اتصال RJ45 وجود دارد. این پین ها به سوکت مربوطه دستگاه ها وارد می شوند و دستگاه را به شبکه متصل می کنند.
کارت اترنت Ethernet Card
کارت اترنت که با نام کارت رابط شبکه (NIC) نیز شناخته می شود ، یک جز hardware سخت افزاری است که توسط رایانه ها برای اتصال به شبکه اترنت و برقراری ارتباط با سایر دستگاه ها از طریق شبکه استفاده می شود. اولین کارتهای اترنت در خارج از سیستم وجود داشتند و باید به صورت دستی نصب شوند. در سیستم های کامپیوتری مدرن ، این یک جز hardware سخت افزاری داخلی است. NIC دارای سوکت RJ45 است که کابل شبکه از لحاظ فیزیکی به آن وصل است.
سرعت کارت اترنت بسته به پروتکل هایی که پشتیبانی می کند ممکن است متفاوت باشد. کارت های اترنت قدیمی حداکثر سرعت ۱۰ مگابیت بر ثانیه داشتند. با این حال ، کارت های مدرن از اترنت های سریع تا سرعت ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه پشتیبانی می کنند. ظرفیت بعضی از کارتها حتی ۱ گیگابیت بر ثانیه است.
روتر Router
روتر یک دستگاه سخت افزاری لایه شبکه است که در صورت پشتیبانی هر دو شبکه از پروتکل های یکسان ، داده ها را از یک LAN به شبکه دیگر منتقل می کند. بنابراین یک روتر معمولاً حداقل به دو LAN و ارائه دهنده خدمات اینترنت (ISP) متصل است. داده های خود را به صورت بسته هایی دریافت می کند که فریم های داده با آدرس مقصد اضافه شده است. روتر همچنین سیگنال ها را قبل از انتقال تقویت می کند. به همین دلیل به آن تکرار کننده نیز می گویند.
جدول مسیریابی Routing Table
یک روتر جدول مسیریابی خود را می خواند تا بهترین مسیر موجود برای بسته را برای رسیدن سریع و دقیق به مقصد تعیین کند. جدول مسیریابی ممکن است از این دو نوع باشد – Static – در یک جدول مسیریابی ثابت مسیرها به صورت دستی تغذیه می شوند. بنابراین فقط برای شبکه های بسیار کوچکی که حداکثر دو تا سه روتر دارند مناسب است.پویا – در یک جدول مسیریابی پویا ، روتر از طریق پروتکل ها با روترهای دیگر ارتباط برقرار می کند تا تعیین کند که کدام مسیرها رایگان هستند. این برای شبکه های بزرگتر مناسب است که ممکن است تغذیه دستی به دلیل تعداد زیادی روتر امکان پذیر نباشد.
Switch
سوییچ یک دستگاه شبکه است که سایر دستگاه ها را از طریق کابل های LANبه شبکه های اترنت متصل می کند. این روش برای دریافت ، ذخیره و ارسال بسته های داده در شبکه از روش سوئیچینگ بسته استفاده می کند. سوئیچ لیستی از آدرس های شبکه همه دستگاه های متصل به آن را حفظ می کند.
با دریافت یک بسته ، آدرس مقصد را بررسی می کند و بسته را به درگاه صحیح منتقل می کند. قبل از ارسال ، بسته ها از نظر برخورد و سایر خطاهای شبکه بررسی می شوند. داده ها در حالت دوبلکس کامل منتقل می شوند
سرعت انتقال داده در سوئیچ ها می تواند دو برابر سایر دستگاه های شبکه مانند هاب هایی باشد که برای شبکه سازی استفاده می شوند. زیرا سوئیچ حداکثر سرعت خود را با تمام دستگاه های متصل به آن تقسیم می کند. این امر به حفظ سرعت شبکه حتی در هنگام بازدید زیاد کمک می کند. در حقیقت ، سرعت داده های بالاتر در شبکه ها با استفاده از چندین سوئیچ حاصل می شود.
کارت Wi-Fi
از فناوری Wi-Fi برای دستیابی به اتصال بی سیم به هر شبکه استفاده می شود. کارت Wi-Fi کاردی است که برای اتصال بی سیم هر دستگاه به شبکه محلی استفاده می شود. منطقه فیزیکی شبکه که از طریق Wi-Fi به اینترنت دسترسی دارد ، Wi-Fi hotspot نامیده می شود. نقاط داغ را می توان در خانه ، اداره یا هر مکان عمومی ایجاد کرد. خود هات اسپات ها از طریق سیم به شبکه متصل می شوند.
by mohsen mohsenlajevardi | فروردین ۲۲, ۱۴۰۰ | خدمات سخت افزاری, مقالات
رفع مشکل تاچ پد لپ تاپ
وقتی پد لمسی (touch pad) لپ تاپ شما کار نمی کند ، ترس از آن آسان است. اگر نمی توانید نشانگر ماوس خود را حرکت دهید ، انجام هر کاری در سیستم دشوار می شود.
این احتمال وجود دارد که وقتی موس پد لپ تاپ شما کار نمی کند ، رفع این مشکل نسبتاً ساده می باشد. ما برای حل یک trackpad که عملکردی ندارد ، مراحل معمول عیب یابی را دنبال خواهیم کرد. بیشتر این نکات در مورد ویندوز صدق می کند ، اما کسانی که در Mac هستند نیز می توانند از برخی از آنها استفاده کنند.
آیا کل سیستم شما منجمد شده است؟
اگر صفحه لمسی ( رفع مشکل تاچ پد لپ تاپ ) شما یک دفعه استوپ شود ، رفع مشکل تاچ پد لپ تاپ : رایانه شما کاملاً قفل شده است. در آن صورت ، نه صفحه لمسی و نه صفحه کلید به هیچ وجه کار نمی کنند.
برای آزمایش این مورد ، کلید Windows را فشار دهید تا منوی Start باز شود ، سپس Ctrl + Alt + Delete را امتحان کنید تا صفحه Security باز شود. اگر هیچ یک از اینها نتیجه ای نداد ، چند لحظه به کامپیوتر خود فرصت دهید تا هر کاری را که انجام می دهد پردازش کند. بعد از چند دقیقه ، اگر هنوز در همان حال است ، برای خاموش شدن باید دکمه Power را فشار دهید و نگه دارید.
کلید تاچ پد صفحه کلید خود را بررسی کنید
یکی از رایج ترین دلایل کار نکردن صفحه لمسی لپ تاپ این است که شما به طور تصادفی با یک ترکیب کلید آن را غیر فعال کرده اید. اکثر لپ تاپ ها دارای یک کلید Fn هستند که با کلیدهای F1 ، F2 و … ترکیب می شوند تا عملیات خاصی انجام دهند.
بسیاری از این موارد ، مانند تغییر روشنایی یا غیرفعال کردن WIFI ، مفید هستند. با این حال ، یکی از این ترکیبات کلید صفحه لمسی لپ تاپ را در بسیاری از لپ تاپ ها غیرفعال می کند. از آنجا که ضربه زدن به آن آسان است ، اگر این را تغییر دهید ممکن است تصور کنید صفحه لمسی شما خراب است.
کلید دقیق به مدل لپ تاپ شما بستگی دارد (این مورد بین Asus ، HP ، Lenovo و سایر مدل ها متفاوت خواهد بود) ، اما معمولاً دارای یک نماد مربع شکل است که گاهی اوقات X در کنار آن قرار دارد. برخی از کیبوردها چراغی را روی این کلید نشان می دهند تا به شما اطلاع دهند که پد ماوس خاموش است.
در زیر ، می توانید کلید F5 را در HP Elitebook مشاهده کنید ، که هنگامی که با کلید Fn ترکیب می شود ، صفحه موس را خاموش می کند.
سعی کنید این کلید ترکیبی را دوباره فشار دهید و ببینید آیا صفحه لمسی شما دوباره فعال می شود یا خیر.
-
ماوس های خارجی را حذف کنید
یک مرحله ساده اما مهم دیگر برای عیب یابی که باید امتحان کنید جدا کردن هر ماوس USB است که به لپ تاپ خود متصل شده . همچنین باید هر ماوس بلوتوثی را که ممکن است به سیستم وصل باشد را قطع کنید
دلیل این امر این است که برخی از لپ تاپ ها (و خود ویندوز ۱۰) از ویژگی هایی برخوردار هستند که هنگام اتصال ماوس خارجی صفحه لمسی را به طور خودکار غیرفعال می کند. به همین دلیل است که پد ماوس شما کار نمی کند.
اگر راه اندازی مجدد کنید و صفحه لمسی شما کار کند ، مشکل خود را پیدا کرده اید. شاید بتوانید این تنظیم را تغییر دهید تا پد لمسی خود را فعال نگه دارید حتی با ماوس متصل
مروری بر تنظیمات ماوس در ویندوز ۱۰
رفع مشکل تاچ پد لپ تاپ
باید تنظیمات موس را در ویندوز مرور کنید ، در صورتی که در آنجا مشکلی ایجاد شود. ابتدا به Settings > Devices > Touchpadبروید.
در اینجا ، مطمئن شوید که نوار Touchpad را فعال کرده باشید. همانطور که در بالا ذکر شد ، جعبه ای نیز در زیر این عنوان وجود دارد که هنگام اتصال ماوس ، صفحه لمسی روشن باشد. در حالی که اینجا هستید ، به گزینه های دیگر صفحه لمسی نگاهی بیندازید تا مطمئن شوید همانطور که انتظار دارید رفتار می کند.
اگر نمی توانید مشکل خود را از این منو حل کنید ، ممکن است بتوانید به تنظیمات مخصوص صفحه لمسی در مکان دیگری دسترسی پیدا کنید. کنترل پنل را با جستجوی آن از طریق منوی Startباز کنید سپس گزینه View by را به Small icons یا Large icons تغییر دهید. ورودی ماوس را در اینجا انتخاب کنید و یک پنجره جدید باز می شود.
در سمت راست و انتهای این پنجره ، باید یک برگه با عنوان تنظیمات دستگاه ، TouchPad یا موارد مشابه مشاهده کنید. صفحه لمسی را می توانید در اینجا فعال یا غیرفعال کنید. اگر قبلاً کار نمی کرد ، ممکن است متوجه شوید که غیرفعال است. دوباره آن را فعال کنید و ببینید آیا این باعث می شود تاچ پد شما دوباره کار کند یا خیر
حستجو در Device Manager
رفع مشکل تاچ پد لپ تاپ
اگر پد ماوس لپ تاپ شما هنوز کار نمی کند ، باید به عیب یابی عمیق تری بپردازید. Win + X را فشار دهید (یا روی دکمه Start کلیک راست کنید) تا منوی Power User باز شود ، سپس Device Manager را انتخاب کنید.
در اینجا ، گروه ماوس و سایر دستگاه های اشاره را باز کنید. اگر ماوس های دیگر را نیز متصل کرده باشید ، چندین ورودی را در اینجا خواهید دید. روی یکی از آن ها دوبار کلیک کنید و قسمت Location را جستجو کنید تا بفهمید چیست. اگر این جمله On USB Input Device یا موارد مشابه باشد ، صفحه لمسی شما نیست.
Device Manager
هنگامی که ماوس خود را پیدا کردید ، کلیک راست کرده و گزینه Disable device را انتخاب کنید ، سپس دستگاه را دوباره فعال کنید. در مرحله بعد ، کلیک راست کرده و گزینه Update driver را انتخاب کنید ، سپس به طور خودکار جستجو کنید تا نرم افزار درایور به روز شود. بعید به نظر می رسد که این در واقع یک درایور جدید برای حل این مشکل پیدا کند اما بعضی مواقع مشکل برطرف می شود
اگر در این قسمت دستگاهی مشاهده می کنید که دارای یک علامت تعجب زرد یا X قرمز توسط آن باشد ، این نشان دهنده مشکل درایور است.
در آخر ، لازم است به وب سایت سازنده لپ تاپ خود مراجعه کرده و آخرین درایور را دانلود کنید. این موارد اغلب بهتر از درایورهای عمومی است که ویندوز از آنها استفاده می کند و بنابراین می تواند مشکلات شما را برطرف کند.
اگر برنامه ای مانند Lenovo System Update را نصب کرده اید
برای بررسی به روزرسانی ها از آن استفاده کنید. در غیر این صورت ، نام لپ تاپ خود به علاوه “درایورها” را در گوگل جستجو کنید و به دنبال بخش دانلود یا به روزرسانی در صفحه دستگاه خود در وب سایت سازنده بگردید. جدیدترین به روزرسانی را نصب کنید تا ببینید آیا با این کار مشکل صفحه لمسی شما برطرف شده است.
ممکن است بخواهید قبل از نصب درایور جدید ، روی ورودی آسیب دیده در Device Manager کلیک راست کرده و Uninstall device را بزنید.
در BIOS به دنبال تنظیمات Touchpad باشید
BIOS یا UEFI رایانه شما بسیاری از تنظیمات را مستقل از هر سیستم عاملی کنترل می کند. این امکان وجود دارد که تاچ پد شما در BIOS غیرفعال باشد و از دسترسی ویندوز به آن کاملاً جلوگیری کند.
به محض روشن شدن ، باید BIOS رایانه خود را با فشار دادن F2 ، Del یا کلید مشابه وارد کنید. از آنجا به دنبال مدلی به نام Internal Pointing Device ، Touchpad ، Trackpad یا موارد دیگر بگردید. این ممکن است تحت عنوان Advanced باشد.
مطمئن شوید غیرفعال نیست. در صورت وجود ، دوباره آن را روشن کنید و سپس ویندوز باید بتواند آن را تشخیص دهد.
غیر فعال کردن Tablet Pc Services
رفع مشکل تاچ پد لپ تاپ : دستگاه های ویندوز ۱۰ که دارای صفحه لمسی هستند ، مانند هیبریدهای ۲ در ۱ ، سرویس ویژه ای به نام Tablet PC Input Service دارند. که چند مورد را کنترل می کند که بخشی از آن غیرفعال کردن پد لمسی شما هنگام قرار گرفتن در Tablet mode است.
شانس کمی وجود دارد که این امر می تواند در استفاده عادی با لپ تاپ شما تداخل ایجاد کند. ارزش این را دارد که اگر هیچ چیز دیگری به این مسئله کمک نکرده است ، نگاه کنید. سرویس ها را در منوی شروع تایپ کنید و برنامه خدمات را راه اندازی کنید. در اینجا ، به سمت Tablet PC Input Service بروید ، روی آن کلیک راست کرده و Stop را انتخاب کنید.
اگر صفحه لمسی شما بعد از انجام این مورد کار کرد ، مشکل خود را پیدا کردید. برای جلوگیری از اجرای بی مورد آن می توانید نوع Startup را به Manual تغییر دهید. غیرفعال به هیچ وجه مانع اجرای آن می شود ، اما این می تواند باعث ایجاد رفتار نامنظم هنگام استفاده از دستگاه در Tablet Mode شود.
صفحه لمسی هنوز کار نمی کند؟ ممکن است مشکل سخت افزاری داشته باشید
مراحل فوق باید اکثر مشکلات صفحه تاچ را برطرف کند. با این حال ، این احتمال وجود دارد که صفحه موس شما هنوز کار نکند.
در این صورت ، احتمالاً مشکل سخت افزاری دارید. شاید کابل خراب شده یا صفحه لمسی فرسوده شده باشد. در این موارد ، شما باید سیستم خود را به یک تعمیرگاه برده و نظر تخصصی را جلب کنید – یا فقط استفاده از ماوس خارجی را شروع کنید.
۰۲۱۳۳۷۹۰۰۹۵
by mohsen mohsenlajevardi | فروردین ۱۴, ۱۴۰۰ | آموزش کامپیوتر, مقالات
تفاوت APU ، CPU ، GPU در چیست؟
وقتی زمان خرید کامپیوتر جدید شما فرا رسیده است ، دانستن تفاوت بین CPU ، GPU ، APU یک مزیت قابل توجه است. حتی می تواند در نهایت باعث صرفه جویی در هزینه شما شود. این سه فناوری اغلب گروه بندی می شوند اما نقش های جداگانه ای دارند. دانستن عملکرد هر یک و اینکه آیا شما ممکن است به آن نیاز داشته باشید یا نه بسیار مهم است.
واحد پردازش مرکزی CPU
واحد پردازش مرکزی یا CPU ، مغز اصلی کامپیوتر است. در کامپیوتر های اولیه ، پردازنده مرکزی در چندین تراشه پخش می شد. با این حال ، برای بهبود کارایی و کاهش هزینه های تولید ، CPU اکنون در یک تراشه قرار دارد. از این پردازنده های کوچکتر به عنوان ریز پردازنده نیز یاد می شود.
پردازنده مرکزی پردازش های اصلی کامپیوتر شما را انجام می دهد. دستورالعمل های ذخیره شده در RAM دستگاه شما برای اجرا به CPU ارسال می شود. این یک سیستم سه بخشی است که از مراحل Fetch ، Decode و Execute تشکیل شده است. به طور کلی ، این به معنای دریافت ورودی ها ، درک موجودیت آنها و ایجاد خروجی مطلوب است.
با استفاده از این ، CPU شما از بارگذاری سیستم عامل ، باز کردن برنامه ها و حتی انجام محاسبات صفحه گسترده به همه چیز کمک می کند. عملیات سنگین مانند بازی های ویدیویی بیشترین بار را بر روی پردازنده شما می گذارد.
CPU ها در انواع مختلفی از تراشه های تک هسته ای کم مصرف تا هسته های با کارایی بالا در دسترس هستند. اینتل از فناوری Hyper-Threading خود برای ایجاد یک پردازنده مرکزی چهار هسته ای به عنوان یک هسته هشت هسته ای استفاده می کند. این به شما کمک می کند تا بیشترین قدرت و کارایی را از پردازنده خود بگیرید.
واحد پردازش گرافیک GPU
با وجود تمام پیشرفت های انجام شده با پردازنده ها ، آنها هنوز هم کمبودهایی دارند. یعنی گرافیک. CPU ورودی ها را می گیرد و به صورت خطی کار می کند . با این حال ، پردازش گرافیک به پردازش همزمان چندین داده نیاز دارد. واحد پردازش گرافیک (GPU) فشار در پردازنده را کاهش می دهد و عملکرد فیلم شما را بهبود می بخشد.
بیشتر کامپیوتر ها و لپ تاپ ها به CPU و GPU مجهز هستند اما همیشه اینطور نیست. بعضی اوقات ، به خصوص در سیستم های ارزان تر ، کامپیوتر شما به جای پردازنده گرافیکی اختصاصی ، از گرافیک یکپارچه برخوردار است.
هر دو پردازنده گرافیکی و پردازنده مرکزی عملکردهای مشابهی را انجام می دهند ، اما نحوه عملکرد آنها متفاوت است. ساختار موازی GPU به طور خاص برای هدف آن سازگار است. این به واحد کمک می کند تا میلیاردها محاسبه در ثانیه را که برای بازی و پخش فیلم مورد نیاز است ، به دست آورد. GPU غالباً روی یک کارت گرافیک جداگانه قرار دارد که دارای رم مخصوص به خود نیز می باشد.
واحد پردازش سریع APU
برای کاهش اندازه فیزیکی و هزینه های تولید ، تولیدکنندگان راه هایی برای ترکیب قطعات الکترونیکی بر روی تراشه های تک پیدا کرده اند. آخرین تکرار این فناوری دستگاه های System-on-a-Chip (SoC) است. در این طراحی ، تمام وسایل الکترونیکی اصلی بر روی یک قالب قرار می گیرند. این امر باعث رشد دستگاههای محاسباتی ارزان قیمت و تلفن های هوشمند شد.
با این حال ، پیش تولید SoC واحد پردازش سریع یا APU بود. این واحدها CPU و GPU را روی یک تراشه واحد ترکیب کرده و یک واحد پردازش ترکیبی تشکیل می دهند. این نه تنها باعث کاهش هزینه می شود ، بلکه باعث بهبود کارایی نیز می شود. به حداقل رساندن فاصله فیزیکی بین این دو ، انتقال سریعتر داده ها و افزایش کارایی را امکان پذیر می کند.
از آنجا که GPU ها برای سرعت محاسبه سریعتر بهینه شده اند ، پردازنده می تواند برخی کارها را به GPU بارگیری کند. در یک تنظیم جداگانه ، بهره وری حاصل از این تقسیم بار توسط فاصله فیزیکی و سرعت انتقال داده بین این دو تضعیف می شود. با این حال ، APU ترکیبی این دستاوردها را ممکن می کند.
با وجود این ، یک APU عملکرد مشابه CPU و GPU اختصاصی را ارائه نمی دهد. در عوض ، بهتر است به عنوان گامی بالاتر از گرافیک یکپارچه دیده شوند. این باعث می شود APU ها برای کسانی که می خواهند کامپیوتر های شخصی خود را به روز کنند ، یک قیمت مناسب ارتقا دهند.
by mohsen mohsenlajevardi | فروردین ۱۱, ۱۴۰۰ | آموزش کامپیوتر, مقالات
سیستم شما چه مقدار RAM نیاز دارد ؟
در اینجا نحوه بررسی مقدار RAM سیستم نصب شده و میزان RAM مورد نیاز کامپیوتر شما گفته شده است.
احتمالاً می دانید که RAM جزء مهمی در رایانه شما است ، اما آیا می دانید واقعاً به چه مقدار RAM نیاز دارید؟ بیایید بررسی کنیم که چگونه میزان حافظه موجود خود را ببینیم ، میزان RAM برای انواع مختلف کاربران مناسب است و اگر به RAM بیشتری نیاز دارید برخی از توصیه ها را بررسی کنیم.
قبل از اینکه به میزان RAM مورد نیاز خود نگاهی بیندازیم ، بیایید به طور خلاصه بررسی کنیم . RAM یا حافظه دسترسی تصادفی نوعی ذخیره سازی کوتاه مدت در رایانه شما است. این جایی است که سیستم عامل فرآیندهای برنامه هایی را که در حال حاضر دارید باز نگه می دارد.
وقتی دستگاه خود را خاموش می کنید ، محتوای حافظه پاک می شود. از آنجا که RAM امکان دسترسی سریع را دارد ، می توانید به سرعت بین برنامه های باز جابجا شوید. جابجایی بین برنامه هایی که دارای رم هستند ، بسیار کارآمدتر از کشیدن آنها از درایو ذخیره سازی است.
بررسی مقدار RAM سیستم
در ادامه خواهیم دید که مقدار RAM در سیستم شما چه قدر است
در ویندوز ۱۰ ، به تنظیمات> سیستم> درباره بروید. در بخش مشخصات دستگاه RAM سیستم را مشاهده خواهید کرد. توجه داشته باشید که اگر نوع سیستم شما به عنوان سیستم عامل ۳۲ بیتی ذکر شده باشد ، صرف نظر از اینکه داخل آن فقط می توانید از ۴ گیگابایت RAM استفاده کنید. برای استفاده بیش از این ، به نسخه ۶۴ بیتی ویندوز نیاز دارید.
در macOS ، منوی Apple را در بالا سمت چپ صفحه باز کنید و About this Mac را انتخاب کنید. در برگه Overview حاصل ، یک خط برای حافظه مشاهده خواهید کرد که نشان می دهد چه مقدار RAM را نصب کرده اید
اگر از Linux استفاده می کنید ، می توانید برای نمایش اطلاعات RAM ، از پنجره Terminal دستور free را وارد کنید. با این حال ، این مقدار حافظه را بر حسب کیلوبایت نمایش می دهد که مناسب نیست. در عوض ازh- free برای نمایش مقدار ، به میزان مناسب در گیگابایت یا مگابایت ، استفاده کنید.
سیستم شما به چه مقدار RAM نیاز دارد !!
حالا که دانستید کامپیوتر شما چقدر RAM دارد ، بیایید مقادیر متداول حافظه را بررسی کنیم تا ببینیم چه مقدار برای نیاز شما مناسب است.
۲ گیگابایت و کمتر: کمبود
بعید است شما یک کامپیوتر مدرن پیدا کنید که فقط با ۲ گیگابایت رم همراه باشد. اگرچه این مقدار قادر به کار کردن همزمان در یک کار ساده مانند مرور اولیه وب است ، اما هر چیزی فراتر از چند وظیفه ای barebones باعث کاهش شدید سیستم های دارای ۲ گیگابایت RAM می شود.
اکثر تلفن های هوشمند ارزان قیمت امروزه حتی با بیش از این هم عرضه می شوند. شما باید از خرید رایانه با رم ۲ گیگابایتی خودداری کنید و اگر دستگاه فعلی شما این مقدار Ram را دارد ، در صورت امکان به روزرسانی کنید.
۴ گیگابایت RAM: برای استفاده عمومی کافی است
برای مدتی ، ۴ گیگابایت رم برای اکثر رایانه ها مقدار پایه بود. در حالی که این مقدار اکنون به سمت ۸ گیگابایت در حال حرکت است ، شما هنوز هم برخی از لپ تاپ های ارزان قیمت را که دارای ۴ گیگابایت حافظه هستند ، خواهید یافت. اما آیا ۴ گیگابایت رم خوب است؟
۴ گیگابایت رم کافی است اگر فقط از کامپیوتر خود برای کارهای اساسی مانند وبگردی ، پردازش کلمات سبک یا کار با صفحه گسترده و ایمیل استفاده کنید. این برای بسیاری از بازی های ویدیویی مدرن کافی نیست و اگر بسیاری از زبانه های Chrome را باز کنید یا ده ها برنامه را به طور هم زمان اجرا کنید ، با مشکل روبرو خواهد شد.
۸ گیگابایت رم: یک مقدار پایه خوب
بیشتر دستگاه های میان رده ای که امروز پیدا خواهید کرد شامل ۸ گیگابایت رم هستند. قابل ذکر است که تمام مدل های MacBook اپل حداقل این مقدار را شامل می شوند.
۸ گیگابایت استاندارد مدرن و خوبی برای RAM است. کافی است چندین کار را همزمان و بدون کند کردن سرعت انجام دهید ، و برای بازی نیز کافی است.
اگر اغلب ویدیوی ۴K را ویرایش کنید ، بازی های پیشرفته را در Twitch پخش جریانی کنید یا بسیاری از برنامه های تشنه منابع را همیشه باز نگه دارید ، احتمالاً RAM بیشتری خواهید داشت. اما اگر کاربر رایانه سنگینی نیستید ، ۸ گیگابایت رم باید خوب کار کند.
۱۶ گیگابایت رم: مناسب برای کاربران قدرت
اگر از رایانه خود برای کارهای سنگین استفاده می کنید ، ۱۶ گیگابایت رم مقدار بسیار خوبی است. در صورت داشتن ۱۶ گیگابایت رم ، نرم افزار طراحی ، ویرایش ویدئو و بازی های مدرن و طاقت فرسا فضای کار بیشتری خواهند داشت.
با این حال ، اگر متناسب با این توصیف نباشید ، بیش از حد مجاز است. کسانی که فقط چند برگه مرورگر را باز می کنند و بازی های ویدیویی انجام نمی دهند یا با پرونده های بزرگ رسانه ای کار نمی کنند ، می توانند با RAM کمتری کار کنند.
۳۲ گیگابایت حافظه: فقط علاقه مندان
۳۲ گیگابایت حافظه یا بیشتر فقط برای پردازش و کار های سنگین لازم است. اگر مرتباً فیلم ۴K (یا بالاتر) را ویرایش می کنید و می خواهید در حالی که رایانه شما پرونده ها را ارائه می دهد ، روی کارهای دیگر نیز کار کنید ، به حافظه زیادی احتیاج دارید. برای اکثر افراد ، این مقدار RAM هدر دادن است ، بیشتر بازی های ویدیویی هنوز به ۳۲ گیگابایت رم نیاز ندارند.
RAM Video جداگانه است!!
ما RAM سیستم کلی را در بالا در نظر گرفتیم. با این حال ، اگر کارت گرافیک اختصاصی در رایانه شخصی خود دارید ، باید بدانید که این حافظه خاص خود را دارد. به این Video Ram یا VRAM می گویند.
چگونه RAM خود را بیشتر پیش ببریم
تنها راه در دسترس قرار دادن RAM بیشتر برای استفاده ، خرید RAM بالاتر برای رایانه است.
با این حال ، اگر در حال حاضر قادر به ارتقاء حافظه خود نیستید ، می توانید با استفاده از چند ترفند RAM موجود در رایانه ویندوز خود را آزاد کنید. در صورت عدم استفاده از برنامه ها ، مهمترین آنها بستن برنامه ها است
سایر به روزرسانی های رایانه ای فراموش نکنید
اگر می خواهید دستگاه فعلی خود را ارتقا دهید یا رایانه جدیدی تهیه کنید ، به خاطر داشته باشید که RAM تنها مولفه ای نیست که قصد ارتقاء آن را داشته باشید. خرید حافظه ۳۲ گیگابایتی وقتی فقط ۴ گیگابایت استفاده می کنید هیچ فایده ای ندارد ، زیرا RAM اضافی هرگز فعال نیست.
ما نحوه بررسی RAM در رایانه شما ، میزان RAM مورد نیاز برای کارهای مختلف و نحوه استفاده حداکثر از حافظه فعلی را در این بین بررسی کرده ایم. به طور خلاصه ، اگر یک کاربر حرفه ایی هستید ، ۸ گیگابایت به عنوان پایه و ۱۶ گیگابایت RAM را هدف قرار دهید.
خوشبختانه ، ارتقا RAM در رایانه شما معمولاً ساده است. پس از اطمینان از سازگاری رم خریداری شده ، فقط باید رایانه خود را باز کرده و در جای خود قرار دهید.
by تامنت | مهر ۱۱, ۱۳۹۹ | آموزش ویندوز, مقالات
نرم افزار Health disk monitor در ویندوز ۱۰
سلامت دیسک یکی از معیارهایی است که افراد تمایل دارند آن را فراموش کنند. یک روز ، شما به طور معمول از رایانه خود استفاده می کنید ، و روز دیگر ، تمام پرونده های خود را به دلیل نقص هارد دیسک از دست می دهید.
با این حال ، مایکروسافت با اضافه کردن ابزاری به ویندوز ۱۰ که این کار را برای شما انجام می دهد ، بررسی سلامت هارد دیسک شما را آسان تر می کند.
